Hoewel deze regio nu volledig is opgenomen in Thailand, behouden de Isaan door hun unieke gerechten, rituelen en cultuur een eigen volksidentiteit.

De meeste Isaan zijn boeren die voornamelijk afhankelijk zijn van door regen gevoede landbouw. Belangrijke gewassen zijn rijst, cassave en suikerriet. Net als andere Tai-groepen fokken ze ook vee. Beschikbaarheid van vers fruit, groenten en vis varieert met de seizoenen. De landbouwproductie blijft laag door het relatief droge klimaat en de zoutheid van de bodem. Hoewel landbouw en industrie worden gehinderd door het tekort aan water en interne transportinfrastructuur, zijn de Noordoosterlijke Tai nog steeds in staat om hun wereldberoemde zijde te produceren.

Voor het grootste deel zijn de Noordoostelijke Tai georganiseerd in kleine dorpen die deel uitmaken van subdistricten. De meerderheid van de bevolking woont in dorpen in de buurt van hun omringende landbouwgrond. Dorps- en districtsleiders worden plaatselijk gekozen. Districten vallen onder het bestuur van de provincies. Gouverneurs van deze provincies worden benoemd door de centrale overheid. Elke provincie heeft een aantal vertegenwoordigers in het parlement. Isaan heeft de hoogste bevolkingsstatistieken voor heel landelijk Thailand en daarom bevindt het grootste deel van de stemgerechtigde plattelandsbevolking van het land zich in Isaan.

Omdat het noordoosten van Thailand vaak te kampen heeft met droogte, worden de mensen die daar wonen vaak gezien als arm. Toch kennen de Isaan nu ook een stedelijke, industriële beroepsbevolking, en velen van hen hebben banen gevonden als fabrieksarbeiders in de grotere steden en in het buitenland.

Bijna alle Isaan zijn Theravada-boeddhist. Ze volgen de leringen van Boeddha (de ‘verlichte’) en proberen lijden te elimineren en hun toekomst te verbeteren door verdienste te verwerven in hun huidige leven. Uiteindelijk zijn ze op zoek naar nirvana, of perfecte vrede. Ze geloven dat verdiensten kunnen worden verkregen door eten aan monniken te geven, te doneren aan tempels en regelmatig in de tempels te aanbidden. Traditioneel gaan jonge mannen één keer in hun leven een boeddhistisch klooster binnen om een poosje monnik te zijn. Zo willen ze goed karma opbouwen voor hun moeder of andere familieleden. De Isaan combineren boeddhistische gebruiken met traditionele praktijken van animistische oorsprong. Ze zoeken hulp door de aanbidding van geesten en het gebruik van amuletten.

Ongeveer 0,4% van de Isaan is christen. Ongeveer twee derde van hen is eerste-generatiechristen. Dat laat zien dat er een zekere openheid onder de Isaan is voor het evangelie.