Verhalen vanuit ons werkveld
Alfa Wijnveen: ‘God doet het werk en ik kijk mee’
Negen jaar geleden kwam Alfa Wijnveen uit Portugal naar Nederland. Ze kende nog weinig Nederlands en zocht naar iets om te doen. Vorig jaar rolde ze het werk bij GlobalRize binnen en nu is ze teamleider Portugees. ‘Elke dag maak ik een soort wereldreis.’
‘Vorig jaar belde Arjan (een van onze taalteamleiders, red.) mij op met de vraag of ik een Portugees team op wilde zetten,’ vertelt Alfa. ‘Er was ooit al een begin mee gemaakt, maar dat liep niet goed. Ik zei, nee dat is niets voor mij, maar ik kan wel vertaalwerk doen.
Ik ging cursussen en artikelen vertalen en toen die klaar waren, dacht ik: ik kan ook wel mentor worden. Vervolgens dacht ik: weet je wat, ik heb nog wat vriendinnen, die willen vast ook mentor worden. Voor ik het wist, was ik hun coach. Dan had je nog de Portugese Facebookpagina waar niet zoveel op gebeurde. Dus daar ging ik bijbelteksten op plaatsen en mensen beantwoorden die daar weer op reageerden. Ik heb contact met vrijwilligers, ik doe aan marketing om mensen te bereiken enz. enz.. Kortom, ik doe zo’n beetje alles!’ Alfa lacht haar aanstekelijke lach. ‘Maar ik heb er tijd voor en ik vind het geweldig om te doen.’
Hoe brengt het werk zegen?
‘Bij elke taak is het iets anders. Als ik de artikelen vertaal, dan moet ik heel goed nadenken. Bij de cursussen denk ik: hoe kan ik dit uitleggen zonder bijbeltaal te gebruiken? Ik kan dieper doordenken over sommige bijbelverzen die misschien overbekend zijn maar die bij nader inzien toch niet zo gewoon zijn. Het is echt een rijkdom om over de Bijbel na te denken, en ik doe dat als mijn werk! Zo mooi is dat.
En dan de cursisten en de mensen die chatberichten sturen: ze openen hun hart, juist omdat het zo anoniem is. Ik denk dan: tjonge, je kent me niet, je weet niet of ik te vertrouwen ben, en toch deel je je kwetsbaarheid, vraag je om gebed. Ik ervaar dat als een verbond met de kerk.
Ik heb die mensen nooit gezien, nooit ontmoet en ik zal ze waarschijnlijk nooit ontmoeten; toch zijn we in dat gebed samengekomen. De algemene christelijke kerk is bij mij thuisgekomen, in mijn woonkamer.’
Ik werk met verschillende culturen: elke dag maak ik een soort wereldreis. Het is supergaaf als je via de chat voor iemand bidt en die persoon later zegt: het probleem is opgelost, bedankt voor jullie gebed!’
Spannend
‘Ik vond het werk spannend in het begin. Ik dacht: ik moet heel veel Bijbelkennis en ervaring hebben. Dat merk ik ook bij andere mentoren, ze worden een beetje zenuwachtig: hoe moet ik dingen uitleggen? Ik probeer nu een gebedsteam op te zetten, zodat we altijd mensen klaar hebben staan die kunnen bidden en die ook echt de namen noemen van degenen die om gebed vragen. Sommige mensen die ik vraag om te bidden, zeggen: mijn gebed is niet zo vurig hoor. Wij maken ons altijd zorgen dat wij tekort schieten. Toen Arjan mij belde, was mijn eerste gedachte: ik kan dit niet. Maar het is niet mijn werk, het is Gods werk. Hij geeft wat wij nodig hebben. Hij leert ons dingen.
Het is voor mij een wonder dat God allerlei mensen en dingen op mijn pad stuurt. De schooltijden van mijn zoontje zijn veranderd, zodat alles precies goed uitkomt. God doet het werk, en ik kijk mee.’
