Verhalen vanuit ons werkveld
“Wij voelen Gods aanwezigheid”
Elena uit Oekraïne is een bevlogen vrouw die sinds 1 september van dit jaar voor ons actief is als taalteamleider Oekraïens. Aan het begin van de oorlog vluchtte zij naar Nederland, terwijl haar man nog in Oekraïne zat. Maar sinds een paar weken is zij weer terug in haar vaderland. Hoewel ze de oorlog van heel nabij meemaakt, mag ze getuigen: “We voelen Gods aanwezigheid en liefde als nooit tevoren!”
De situatie in Oekraïne wordt steeds grimmiger. Elena: “De Russen vernietigen onze infrastructuur. Ze richten zich op woongebouwen, ziekenhuizen, kleuterscholen en scholen. Nu willen ze ons laten zitten zonder licht, warmte en internet.”
Niet bang
Dat betekent echter niet dat Elena en de mensen om haar heen moedeloos zijn: “Elke raket en elke explosie geeft ons nog meer vertrouwen in de overwinning. We zijn niet bang. We worden sterker. We weten dat het goede altijd zegeviert over het kwade en dat Gods oog alles ziet. Het is alweer de tweede dag zonder licht maar we zijn ongebroken, omdat we het licht in elkaar zien.”
Kansen om te getuigen
Elena en haar man zitten dicht op het oorlogsgeweld: “Gisteren zag mijn man twee raketten over zijn hoofd vliegen in de richting van ons huis. Ik zat thuis bij de kinderen. De explosie was vlakbij, maar we zijn allemaal ongedeerd. Aan vluchten dachten we niet. Het is misschien moeilijk te begrijpen, maar in dit alles zien we God en Zijn barmhartigheid jegens ons. Hier in Oekraïne voelen we Gods aanwezigheid en liefde als nooit tevoren. We zien Zijn wonderen en barmhartigheid elke dag. En dit zijn niet zomaar woorden!
Paradoxaal genoeg helpt deze vreselijke toestand ons om nog meer dingen te doen tot Gods eer en krijgen we nog meer kansen om te getuigen van Gods liefde. Wij zijn niet bang voor de dood. We zijn eerder bang om niet te beantwoorden aan Gods plan voor ons leven…”
Hulp geboden
Het zou niemand verbazen als Elena en haar mensen genoeg hadden aan zichzelf. Er is geen elektriciteit en onderling contact is lastig, omdat er maar weinig bereik is. Toch hebben ze oog voor de nood van anderen: “Gisteren hebben we hulp geboden aan ouderen die vanuit het oosten geëvacueerd waren. Vandaag waren we al plannen aan het maken hoe we in het dorp een huis kunnen kopen voor een gezin met vijf kinderen dat door de oorlog dakloos is geworden.”
Geroepen
Elena kwam dit voorjaar in Putten terecht, waar ze onze taalteamcoach Elsa van Wessel ontmoette. Elsa vroeg haar of ze de leiding van het taalteam Oekraïens op zich wilde nemen. Dat wilde Elena maar al te graag. Ze voelde zich geroepen en had het idee dat alles wat ze in haar leven aan ervaring had meegemaakt, samenkwam in haar werk voor GlobalRize.
Lang duurde haar verblijf in Nederland niet. De pastor van haar gemeente in Oekraïne was ook gevlucht en besloot niet terug te keren. Elena’s man werd gevraagd de taak van predikant op zich te nemen. Ze is terug gegaan om haar man in deze bediening te kunnen steunen, terwijl ze daarnaast haar taken als taalteamleider wil oppakken. Maar vanzelfsprekend valt dat door de huidige omstandigheden niet mee.
Generator gedoneerd
In ons kantoor te Oldebroek houden we elke donderdagochtend een bidstond. Elena appte naar Elsa hoe wij voor de situatie konden bidden: “Bid voor Gods Kerk in Oekraïne, voor bescherming van predikanten en hun gezinnen. Bid dat God ons zegent, zodat we altijd iets hebben om anderen mee te zegenen. Bid dat God ons in deze moeilijke tijd zal laten zien wie een knuffel nodig heeft en wie vermaand moet worden, wie we moeten dienen en wie we moeten begeleiden, wie we moeten helpen en bij wie we hulp moeten zoeken.
Gisterochtend hebben vrienden uit Putten een generator gedoneerd voor onze kerk. Rond 15.40 uur zat de hele stad zonder stroom. Vandaag konden zo’n 300 mensen zich in ons kerkgebouw opwarmen en hun apparaten opladen! En dit zonder reclamecampagnes of speciale uitnodigingen 🖤.”
Wat mooi dat een gemeente in Nederland zo concreet kan helpen. Help jij ook mee door voor Oekraïne te bidden?
