Verhalen vanuit ons werkveld
“Het leven is voor mij Christus”
Wat is het mooi om cursisten persoonlijk te begeleiden op hun geloofsreis. Soms kunnen mentor en cursist extra veel voor elkaar betekenen, doordat ze beiden te maken hebben met dezelfde kwesties in hun leven. Dat gebeurde Betty (mentor) en Nocel (cursist). “Het contact bemoedigt mij minstens zoveel als het haar bemoedigt,” vertelt Betty.
Onze Bijbelmentoren kunnen zelf regelen hoeveel cursisten ze begeleiden door hun instellingen aan te passen. Betty had haar aantal op 0 staan, maar kreeg toch Nocel uit de Filippijnen toegewezen. “Het lijkt erop dat iemand haar handmatig aan mij heeft gekoppeld. Dat is bijzonder,” zegt Betty. En dat is het. Als geen ander voelt Betty aan waar Nocel mee worstelt.
Nocel is de negende in een gezin van tien en groeit op in een sloppenwijk. Als haar moeder overlijdt, blijft Nocel achter bij haar vader. Ze wonen midden tussen drugsgebruikers, dieven en moordenaars. Geen gunstige omgeving voor kinderen, maar Nocel zegt daarover: ‘God zij dank groeiden we op in de kerk, dus de omgeving had geen invloed op ons. Wij werden gerespecteerd. Toch besloten we uiteindelijk om de sloppenwijk te verlaten en naar Palawan (een eiland) te verhuizen.”
Toegewijd christen
Tijdens haar middelbareschoolperiode wordt Nocel toegewijd christen. Er worden bijbelstudies gehouden in een centrum vlakbij haar school. Ze doet aan die studies mee, groeit in haar geloof en wordt een van de leiders. Nocel: “Ik leerde hoe ik het evangelie aan mijn klasgenoten kon vertellen. Ik nodigde hen uit om mee te komen doen aan bijbelstudie, bijbelkampen, gebedsretraites enzovoorts.”
Nocel gaat theologie studeren en wordt daarna zendeling in haar eigen land.
En het bijzondere is: ze sluit zich aan bij Yael Kids Mission Philippines. Yael is een oude bekende van GlobalRize! Nocel is ook betrokken bij een nieuwe kerkplant in haar eigen plaats. Daarover zegt ze: “Dat doe ik om mijn familie dicht bij de Here Jezus te houden. Ik vertel ook Bijbelverhalen aan de kinderen hier op het eiland en geef hen emotionele en sociale vorming.”
Nocel is daarnaast actief geworden voor het Filippijnse GlobalRize-team. Ze vertaalt de Bijbelcursussen in het Tagalog. Het heeft lang geduurd voor de internetverbinding op het eiland waar ze woont goed genoeg was, maar dat is uiteindelijk goedgekomen.
Basale cursus
Je zou denken: waarom volgt zo iemand als Nocel, die theologie heeft gestudeerd en volop actief is als zendeling, een basale cursus als Bible Basics? Betty: “Ze gaf aan veel aan de cursus te hebben terwijl ze (denk ik) niet veel nieuwe dingen leerde. Blijkbaar lenen onze eenvoudige cursussen zich toch ook voor verdieping en bemoediging.”
Er is nog een reden waarom Nocel zoveel heeft aan de cursus. Het valt Betty op dat er gelijkenissen zijn tussen haar en Nocel leven. Betty: “Namelijk ziekte waarmee we te dealen hebben en het single zijn. Fijn dat ik vanuit mijn eigen situatie kon delen hoe God erbij is onder al onze omstandigheden. Ook mooi om te vertellen: dit bemoedigt mij denk ik minstens zoveel als het haar bemoedigt.”
Onvruchtbaarheid
Betty deelt een bemoediging met haar naar aanleiding van Jesaja 54:1-8, een prachtig lied over hoe God de onvruchtbare vrouw zegent en vruchtbaar maakt. Betty schrijft Nocel: “Ik wil je met deze tekst bemoedigen, omdat het me helpt om te geloven en te vertrouwen dat alles wat we voor God doen, niet tevergeefs is. Als we Zijn Woord delen en onderwijzen, baren we geestelijke kinderen, tot Zijn eer!”
Daarop reageert Nocel: “Wat een geweldige waarheid vanuit het Woord heb je met me gedeeld! Ik dacht dat onvruchtbaarheid in de Bijbel als een vloek wordt gezien. Maar nu ik dit gelezen heb… ben ik zo blij! Onvruchtbaarheid is voor ons vrouwen onbestaanbaar, omdat God ons geestelijk vruchtbaar maakt en ons meer geeft door Zijn genade! Dank U, Jezus! Amen!”
Ziekte
Betty is al bijna twee decennia chronisch ziek, waardoor ze heel veel heeft ingeleverd. Net als Betty tobt Nocel met haar gezondheid. Ze heeft een hartkwaal en werd een keer hard geraakt aan haar hoofd door een viscontainer. Betty bemoedigt Nocel met deze woorden: “Vooral tijdens de eerste jaren van mijn ziekte tobde ik veel. Ik dacht, hoe moet dat in de toekomst? Ik ben single en was gewend aan mijn onafhankelijkheid. Nu, bijna 19 jaar later, moet ik zeggen dat God voorziet in alles. Steeds opnieuw. Soms maak ik me nog steeds zorgen over de toekomst (dat is mijn grootste verzoeking). Maar door het steeds bij God te brengen en Hem te vertrouwen, kom ik erdoorheen. Hij trekt mij erdoorheen, elke dag opnieuw. Groot is Zijn trouw.”
Ook Nocel vertrouwt haar leven volkomen toe aan God: “Het leven begint en eindigt plotseling, maar het leven is voor mij Christus en het sterven is voor mij winst.” (Filippenzen 1:21)
Zin van het leven
Op de vraag in de cursus welke twee dingen het leven zin geven, antwoordt Nocel:
“Dat ik wedergeboren ben. Mensen leven en sterven, maar wedergeboren zijn geeft de overweldigende hoop dat ik op een dag voor altijd bij God zal zijn.
Ten tweede: dat ik vergeven ben. Ik leef voor Gods eer maar toch zondig ik soms nog steeds. Dat er vergeving is, geeft mij hoop. Als dat er niet zou zijn, zou ik geen vrede in mijn hart hebben.” Ze schrijft ook: “Ik ben meer dan gezegend dat God mij gebruikt en mij Zijn liefde en genade schenkt. En het is mijn gebed dat wat ik ook doe, ik daarmee eer geef aan Zijn Naam.”
