Nieuws vanuit onze organisatie
“Dit stoere bestaan past wel bij me”
Nieuws vanuit onze organisatie
“Dit stoere bestaan past wel bij me”
Nieuws vanuit onze organisatie
“Dit stoere bestaan past wel bij me”
Begin december bereikte de Roemeense Facebookpagina een mooie mijlpaal: 100.000 volgers! Else en Daniël Mic zijn de leiders van het Roemeense team. Nu ze in Nederland zijn voor familiebezoek, is er mooi gelegenheid om met Else door te praten over de dromen en uitdagingen die het team heeft.
In de tweeënhalf jaar sinds Daniël en Else betrokken zijn bij het team, is het aantal volgers gegroeid van 30.000 naar 100.000. Else: ‘Ik probeer elke dag een bijbeltekst of vraag te posten op de Facebookpagina, bijvoorbeeld: waar ben je vandaag dankbaar voor? Dat levert reacties op, waar je weer over door kunt praten.’
Daarnaast post het team ook Lumo-video’s: dat zijn video’s waarin de letterlijke tekst van vier evangeliën wordt verteld, ondersteund door videomateriaal. Else verzorgt de Roemeense ondertiteling. “Met die Lumo-video’s bereiken we heel veel mensen. Elke video wordt duizenden keren bekeken en gedeeld! Het hele evangelie van Lukas en Markus hebben we al gepost in resp. 24 en 16 afleveringen. En met Kerst beginnen we met Mattheüs; dat evangelie begint ook met de kerstboodschap.” Het grootste deel van de kijkers woont in Roemenië zelf, maar er zijn ook veel Roemenen in de Moldavische Republiek, Italië en Duitsland die de video’s weten te vinden.
“We zijn met zes mentoren, drie Nederlanders en drie Roemenen, inclusief Daniel en mij. Daarnaast hebben we nog een editor (iemand die artikelen op de website plaatst) en een vertaler. Het zijn heel verschillende mensen: een jonge moeder, een studente, maar ook een paar oudere vrouwen die met pensioen zijn.
Afgelopen september hebben we voor het eerst een meeting gehad met het team, we willen drie keer per jaar samenkomen. Het is mooi om elkaar te bemoedigen en advies te geven. Een van de mentoren, een Nederlandse die een poos in Roemenië heeft gewoond, vond het spannend of haar Roemeens wel goed genoeg was om mentor te zijn. Ik heb haar geadviseerd om gewoon rustig te beginnen en te zien hoe het gaat. Het plan is om een Whatsappgroep te starten voor de teamleden – je kunt dan makkelijker op elkaar reageren en voor elkaar bidden.”
“We willen groei in het team en in het aantal volgers. We hopen cursisten die een kerk zoeken te helpen aan goede kerken. Wij willen een netwerk van kerken opbouwen, zodat we cursisten goed kunnen doorverwijzen.”
Wanneer iemand een kerk zoekt, gaat het team op zoek naar een passende kerk. “We bekijken de website en we kijken naar preken van die kerk op YouTube. Dan leggen we contact met de kerk en vragen we of ze zich over een cursist kunnen ontfermen. Kerken in Roemenië zijn over het algemeen heel gastvrij. Er is een team dat je welkom heet, ze stellen je voor tijdens de dienst en vragen je om je contactgegevens achter te laten.
Aan de mentoren heb ik gevraagd of ze kerken kunnen aanbevelen; ik ben nu bezig om daar een lijst van op te stellen.”
Soms komen er bijzondere mensen langs die de cursussen doen. Else: “Een maand geleden had ik een Roemeense vrouw uit Londen in de cursus. Ze deed twee cursussen: Bible Basics en Life of Jesus. Ze gaf uitgebreider antwoord op de vragen dan je standaard ziet. Ik zag groei naarmate ze verder kwam in de cursussen. Op een gegeven moment zei ze: ‘Ik heb echt geleerd dat je niet alleen de Bijbel moet lezen maar ook moet bestuderen.’ Ze verlangde naar verdieping. In haar antwoorden ging het niet over rituelen, maar veel meer over dat Jezus haar Verlosser was, dat ze merkt dat de Heilige Geest haar leidt. Dat vond ik heel bijzonder om te lezen.
Zij was orthodox, zoals de meeste Roemeense christenen. In Londen bezocht ze een orthodox-Roemeense kerk waar geen stoelen staan. Staand de dienst meemaken lukte haar niet vanwege rugproblemen. Daarom was ze op zoek naar een andere kerk! Ik heb een Roemeense kerk voor haar gevonden en daar zou ze heengaan.”
“We krijgen soms moeilijke vragen of kritische opmerkingen, zoals: Jullie zijn een sekte! De orthodoxe kerk in Roemenië is voor velen de enig goede kerk. Het is een uitdaging om goed op zulke opmerkingen te reageren. Vaak reageren we in de trant van: ‘We dienen dezelfde God en dat is wat ons verbindt.’ Het orthodoxe geloof gaat erg over traditie. Iconen en rituelen spelen een belangrijke rol. Ze geloven dat je via de priester bij God kunt komen. Dat je zelf een relatie met Jezus Christus kunt hebben, kennen ze niet zo. Voor de meerderheid geldt dat ze met Pasen en Kerst naar de kerk gaan. Meer dan negentig procent van de bevolking verklaart christen te zijn, maar in de praktijk is het maar dertig procent die actief iets doet met het geloof.”
“Ik ben fulltime moeder, dus als mijn dochter slaapt of zit te spelen kan ik me inzetten. Het geeft voldoening om iets voor Gods Koninkrijk te doen. Ik vind het heel fijn om dankbare reacties van mensen in de chat of van cursisten te krijgen. Mooi dat je iemand ergens bij kon helpen of kon uitleggen. Ik besteed ongeveer acht uur per week aan het werk voor GlobalRize. Ik vind het gewoon heel mooi dat we dit werk mogen doen. Hier in het kantoor in Oldebroek is het begonnen, dat hebben we zo mee mogen nemen naar Roemenië.
Daniel preekt tweemaal per maand in de gemeente. We doen samen de aanbidding. Daniel volgt eens per maand een preekschool, samen met nog iemand uit kerk. Ze krijgen les van een bekende predikant over preken en in andere vakken. Daarnaast is hij elektricien.”
Else komt uit Oldebroek, maar emigreerde vorig jaar naar Roemenië met haar gezin. Hoe is het om daar te wonen? Else: “Het leven in Roemenië is totaal anders dan hier. ‘s Ochtends begin ik eerst met hout hakken zodat we ons huis kunnen verwarmen en kunnen koken. Ook slacht ik wel eens zelf een kip. Ik denk niet dat veel Nederlandse vrouwen van mijn leeftijd dat ooit doen.” Else grijnst. ‘Dat stoere bestaan past wel bij me.’
